Συναρμολόγηση Υπολογιστή για Αρχάριους
Αν σαν παιδί προτιμούσατε τα Lego από τα Playmobile, μπορείτε να εκτιμήσετε την ικανοποίηση του να στήσετε μόνοι σας το καινούριο σας PC. Η συναρμολόγηση υπολογιστή είναι απλή, δεν χρειάζεται εξειδικευμένες γνώσεις, ούτε κρύβει κινδύνους. Στον οδηγό αυτό θα δούμε όλα τα μυστικά για μια τέλεια συναρμολόγηση υπολογιστή.
Σε περίπτωση που ακολουθήσατε τον οδηγό αγοράς υπολογιστή, έχετε ήδη όλα όσα χρειάζεστε για την συναρμολόγηση υπολογιστή, από τον επεξεργαστή, τη μητρική κάρτα και την κάρτα γραφικών μέχρι το τροφοδοτικό, το σκληρό δίσκο, το DVD-R, και φυσικά το κουτί.
Θα μας βοηθήσει επίσης η συναρμολόγηση υπολογιστή να γίνει σε μια επίπεδη, σκληρή επιφάνεια - πχ σε ένα τραπέζι - και με καλό φωτισμό.
Το μόνο εργαλείο που θα μας χρειαστεί είναι ένα σταυροκατσάβιδο, με μύτη PH1. Εκτός κι αν έχουμε αγοράσει ένα ακριβό κουτί, που να έχει αντικαταστήσει τις συμβατικές βίδες με μηχανισμούς που μπορούμε να χειριστούμε με το χέρι.
Πρόσβαση στο κουτί και βίδες
Ακόμη και τα πιο οικονομικά κουτιά σήμερα στην αγορά μας δίνουν τη δυνατότητα να τα ανοίξουμε χωρίς κατσαβίδι, διαθέτοντας ειδικές βίδες που ξεβιδώνουν με τα δάχτυλα.
Για αρχή αρκεί να ανοίξουμε μόνο το αριστερό πάνελ, όπως κοιτάμε από την πρόσοψη.
Στο εσωτερικό του κουτιού θα βρούμε ένα σακουλάκι με όλες τις απαραίτητες βίδες που θα χρειαστούμε για τη συναρμολόγηση υπολογιστή.
Τα οικονομικότερα κουτιά έχουν μετρημένες βίδες, ενώ στα πιο ακριβά μοντέλα, και ειδικά στα Full Tower, θα βρούμε αρκετές βίδες για τη συναρμολόγηση ίσως και τριών υπολογιστών.
Ξεφορτωνόμαστε το στατικό ηλεκτρισμό
Πριν αγγίξουμε οποιοδήποτε ηλεκτρονικό κομμάτι στον υπολογιστή, καλή ιδέα είναι να βεβαιωθούμε πως δεν είμαστε φορτισμένοι με στατικό ηλεκτρισμό.
Σε γενικές γραμμές, ανοίγοντας το κουτί στο προηγούμενο βήμα, αν υπήρχε στατικός ηλεκτρισμός θα είχε εκτονωθεί ακίνδυνα. Όμως, για ακόμη μεγαλύτερη σιγουριά, μπορούμε να αγγίξουμε το σώμα του καλοριφέρ, που είναι γειωμένο.
Στην πράξη, είναι εξαιρετικά σπάνιες οι περιπτώσεις που ο στατικός ηλεκτρισμός έχει όντως προξενήσει ζημιά στη μητρική κάρτα ή μια κάρτα επέκτασης. Όμως δεν μας κοστίζει τίποτα το να γειωθούμε.
Προετοιμασία της Μητρικής Κάρτας
Στο στάδιο αυτό θα τοποθετήσουμε τον επεξεργαστή, την ψήκτρα και τις μνήμες RAM στη μητρική κάρτα, πριν ακόμη την τοποθετήσουμε στο κουτί.
Κάθε μητρική στο κουτί της διαθέτει κάποιο αφρώδες υλικό για την προστασία της. Είναι καλή ιδέα να χρησιμοποιήσουμε το ίδιο αφρώδες υλικό για να ακουμπήσουμε τη μητρική, και να μην την τοποθετήσουμε απευθείας επάνω στο τραπέζι.
Στη θύρα του επεξεργαστή θα βρούμε ένα πλαστικό κάλυμμα, για την προστασία των επαφών. Στις περισσότερες μητρικές, για να ανοίξουμε το μεταλλικό πλαίσιο, απαγκιστρώνουμε τον μοχλό...
...και στη συνέχεια αφαιρούμε το κάλυμμα.
Το συγκεκριμένο κάλυμμα θα μας χρειαστεί μόνο αν κάποια στιγμή στο μέλλον θελήσουμε να μεταφέρουμε τη μητρική χωρίς επεξεργαστή.
Τοποθέτηση επεξεργαστή
Ο ασφαλής τρόπος για να πιάσουμε τον επεξεργαστή είναι από τις άκρες. Αποφεύγουμε να αγγίξουμε την κάτω επιφάνειά του.
Κάπου εδώ, ειδικά αν έχουμε αγοράσει έναν i7 των 500ων ευρώ, αναρωτιόμαστε αν άξιζε τόσα χρήματα ένα τόσο μικρό πραγματάκι.
Τοποθετούμε απαλά τον επεξεργαστή στη θύρα, φροντίζοντας τα δύο πλαστικά εξογκώματα να ταιριάζουν με τις εγκοπές στο πλαίσιο του επεξεργαστή.
Ακόμη κι αν διαφορετικοί επεξεργαστές και θύρες έχουν σε διαφορετικό σημείο τις εγκοπές, πάντοτε θα υπάρχει μόνο ένας τρόπος που να μπορεί να μπει ο επεξεργαστής.
Μετά την τοποθέτηση, κλείνουμε το μεταλλικό πλαίσιο και ασφαλίζουμε ξανά τον μοχλό.
Τοποθέτηση ψήκτρας
Τοποθετούμε την ψήκτρα πάνω στον επεξεργαστή, φροντίζοντας τα πλαστικά ποδαράκια να μπουν στις αντίστοιχες οπές της μητρικής.
Εφόσον πρόκειται για καινούριο επεξεργαστή και ψήκτρα, δεν μας απασχολεί το θέμα της θερμικής πάστας, η ψήκτρα διαθέτει ήδη τη δική της από το εργοστάσιο.
Πατάμε με τη σειρά το κάθε ένα από τα τέσσερα "πόδια" της ψήκτρας, ώστε να κουμπώσει. Στη συνέχεια, περιστρέφουμε το κάθε πόδι αριστερόστροφα για να κλειδώσει.
Για να επιβεβαιώσουμε πως έχει κουμπώσει καλά, μπορούμε να κοιτάξουμε στο κάτω μέρος της μητρικής.
Βρίσκουμε στη μητρική την υποδοχή που γράφει CPU_FAN ή κάτι σχετικό. Βρίσκεται πάντοτε κοντά στον επεξεργαστή.
Εκεί τοποθετούμε το καλώδιο του ανεμιστήρας της ψήκτρας του επεξεργαστή, φροντίζοντας οι προεξοχές να ταιριάζουν με το πλαστικό στέλεχος της σύνδεσης.
(προφανώς βάζουμε το βύσμα μέχρι το τέρμα)
Τοποθέτηση μνήμης RAM
Μια σωστή μητρική έχει τέσσερις θύρες για μνήμες RAM - υπάρχουν αρκετά φτηνιάρικα μοντέλα που μπορούν να δεχτούν μόνο δύο, αλλά το βρίσκουμε μάλλον απαράδεκτο.
Κάθε θύρα για μνήμη έχει το δικό της χαρακτηριστικό. Στη συγκεκριμένη μητρική, χαρακτηρίζονται ως A1, A2 και B1, B2.
Για το σωστό τρόπο να τοποθετήσουμε τις μνήμες, συμβουλευόμαστε το βιβλίο οδηγιών της μητρικής.
Στην προκειμένη περίπτωση, αν έχουμε μόνο δύο αρθρώματα μνήμης, οι οδηγίες λένε πως πρέπει να τα τοποθετήσουμε στις θέσεις Α1 και A2 για το Dual Channel DDR.
Επειδή διαφορετικές μητρικές είναι πιθανό να έχουν διαφορετικούς κανόνες (πχ να είναι το Α1 και Β1 για το ίδιο κανάλι Dual Channel DDR, αντί για το Α1 και Α2), πάντοτε συμβουλευόμαστε το βιβλίο οδηγιών.
Για την τοποθέτηση της μνήμης, φροντίζουμε να ευθυγραμμιστεί η εγκοπή της RAM με το πλαστικό στέλεχος της θύρας.
Να σημειωθεί πως μητρικές διαφορετικής γενιάς DDR (πχ DDR 2 και DDR 3) έχουν την εγκοπή σε διαφορετικά σημεία, οπότε είναι αδύνατον να μπει μνήμη DDR 2 σε θύρα για DDR 3 ή το αντίστροφο.
Πιέζουμε τη μνήμη και από τις δύο μεριές μέχρι να κάνουν "κλακ" στα στελέχη που τις συγκρατούν, και τέλος τα πιέζουμε κι αυτά μέσα.
Τοποθέτηση της μητρικής στο κουτί
Έχοντας τοποθετήσει τον επεξεργαστή, την ψήκτρα και τη RAM, είμαστε έτοιμοι να βάλουμε τη μητρική στο κουτί.
Αρχικά, προσανατολίζουμε τη μητρική με τον τρόπο που θα μπει στο κουτί, έτσι ώστε οι θύρες να είναι στο αντίστοιχο άνοιγμα.
Στη συνέχεια, εντοπίζουμε που βρίσκονται οι τρύπες για βίδες στη μητρική - πρόκειται συνήθως για τις τρύπες που έχουν ένα μεταλλικό προστατευτικό στην περιφέρειά τους.
Επειδή μητρικές διαφορετικών μεγεθών έχουν τις τρύπες σε διαφορετικά σημεία, στο εσωτερικό του κουτιού δεν υπάρχουν βιδωμένες οι θέσεις για τη μητρική, πρέπει να τις βιδώσουμε με το χέρι.
Στο σακουλάκι με τις βίδες του κουτιού θα βρούμε τις εξαγωνικές υποδοχές, που φροντίζουν η πίσω όψη της μητρικής να μην ακουμπάει στο μεταλλικό κουτί. Τις τοποθετούμε έτσι ώστε να αντιστοιχούν ακριβώς στις θέσεις για τις βίδες.
Τις υποδοχές αυτές τις βιδώνουμε με το χέρι. Κάποια ακριβά κουτιά έχουν ειδικό εργαλείο για να σφίξουμε τις υποδοχές.
Μαζί με τη μητρική έχει έρθει και ένα πάνελ ενδείξεων για τις συνδέσεις της μητρικής. Το τοποθετούμε στο αντίστοιχο άνοιγμα του κουτιού.
Κάποια κουτιά έχουν το δικό τους πάνελ, αλλά πάντοτε είναι καλύτερο να χρησιμοποιήσουμε το πάνελ που ήρθε μαζί με τη μητρική.
Τοποθετούμε τη μητρική ώστε οι θύρες να ταιριάζουν στα ανοίγματα του πάνελ, και φυσικά να ακουμπάει πάνω στις υποδοχές για τις βίδες.
Το πάνελ εμποδίζει από το να μπαίνει περισσότερη σκόνη στο κουτί, καθώς επίσης περιλαμβάνει τις ονομασίες για την κάθε θύρα.
Στο σακουλάκι με τις βίδες του κουτιού, θα βρούμε δύο είδη βίδας, όσον αφορά το πάχος του βασικού στελέχους.
Για να βιδώσουμε τη μητρική θα χρειαστούμε τις βίδες με το πιο λεπτό στέλεχος.
Προσοχή! Όταν βιδώνουμε τη μητρική, ποτέ δεν σφίγγουμε τις βίδες μέχρι το τέρμα με όλη μας τη δύναμη!
Αυτό μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα από το να μην ανοίγει ο υπολογιστής, μέχρι να μόνιμη βλάβη της μητρικής.
Φυσικά, δεν εννοούμε να είναι λάσκα οι βίδες. Απλά, μόλις συναντήσουμε αντίσταση, σταματάμε να σφίγγουμε.
Για τον ίδιο λόγο είναι καλό να μην χρησιμοποιούμε ένα ηλεκτρικό κατσαβίδι, τουλάχιστον στις συγκεκριμένες βίδες.
Τοποθέτηση του τροφοδοτικού
Έχοντας ολοκληρώσει την τοποθέτηση και το βίδωμα της μητρικής, το επόμενο βήμα στη συναρμολόγηση υπολογιστή είναι να τοποθετήσουμε το τροφοδοτικό.
Στο συγκεκριμένο κουτί τοποθετείται στο επάνω μέρος, σε άλλα κουτιά όμως, κυρίως τα Full Tower αλλά και σε ορισμένα Midi, τοποθετείται στο κάτω μέρος.
Ευθυγραμμίζουμε το τροφοδοτικό με τις τρύπες του κουτιού.
Για να βιδώσουμε το τροφοδοτικό θα χρειαστούμε τις βίδες με το παχύτερο στέλεχος.
Σύνδεση κουτιού με τη μητρική
Αυτό είναι ένα κομμάτι που θα γινόταν πολύ πιο εύκολα πριν βάλουμε τη μητρική στο κουτί, με τη διαφορά πως τα περισσότερα κουτιά δεν έχουν αρκετά μακριά καλώδια.
Ξεχωρίζουμε τα καλώδια με τις ενδείξεις POWER SW, RESET SW, HDD LED και POWER LED (το οποίο, στο συγκεκριμένο κουτί για κάποιο λόγο είναι σε δύο κομμάτια).
Πρόκειται για τα καλώδια που οδηγούν στο κουμπί power, το κουμπί reset, το λαμπάκι του σκληρού δίσκου και το λαμπάκι λειτουργίας, αντίστοιχα.
Ψάχνουμε στη μητρική τις μεταλλικές προεξοχές στις οποίες θα συνδεθούν τα παραπάνω βύσματα. Θα τις βρούμε ομαδοποιημένες, στο παράδειγμα στο πεδίο με το πορτοκαλί χρώμα.
Για να δούμε πώς θα τοποθετηθούν σωστά τα καλώδια του κουτιού, ανατρέχουμε πάλι στο βιβλίο οδηγιών.
Με βάση το σχεδιάγραμμα, και τις ενδείξεις πολικότητας πάνω στα ίδια τα καλώδια, τοποθετούμε σωστά τα καλώδια στις υποδοχές.
Σε γενικές γραμμές, η σωστή τοποθέτηση κάθε καλωδίου είναι η πλευρά με την περιγραφή του καλωδίου να κοιτάζει προς τα "έξω".
Σαφώς πιο εύκολη είναι η τοποθέτηση του μπροστινού USB (αν διαθέτει το κουτί μας), καθώς είναι ένα ενιαίο βύσμα, όχι πολλά ξεχωριστά.
Αν το κουτί έχει αντίστοιχα μπροστινό πάνελ ήχου, συνδέουμε το βύσμα στην αντίστοιχη υποδοχή της μητρικής.
Το μέγεθος μπορεί να είναι το ίδιο με το βύσμα του USB, αλλά η θέση των Pin είναι διαφορετική, δεν υπάρχει περίπτωση να τα μπερδέψουμε.
Δεν μας απασχολεί αυτή τη στιγμή το ότι τα καλώδια βρίσκονται μες τη μέση, θα τα τακτοποιήσουμε αργότερα.
Τοποθέτηση κάρτας γραφικών
Αν έχουμε αγοράσει κάποια καλή gaming κάρτα γραφικών, το πιθανότερο είναι πως θα χρειάζεται δύο θύρες στο πίσω μέρος του κουτιού
Θα χρειαστεί λοιπόν να βγάλουμε δύο από τα λαμάκια για την τοποθέτησή της, με δεδομένο πως η PCI Express για την κάρτα γραφικών είναι εκείνη που βρίσκεται πιο κοντά στον επεξεργαστή.
Στα φτηνά κουτιά, τα λαμάκια βγαίνουν οριστικά (εκτός από το πάνω-πάνω, στο συγκεκριμένο). Οπότε καλό είναι να είμαστε προσεκτικοί με το ποια λαμάκια βγάζουμε, για να μην μείνει τρύπα στο πίσω μέρος.
Επίσης, τα λαμάκια αυτά είναι εξαιρετικά κοφτερά στις άκρες, σαν ξυράφια, οπότε προσοχή.
Τοποθετούμε την κάρτα γραφικών, και την κουμπώνουμε μέχρι μέσα. Σε ορισμένες μητρικές, η PCI Express έχει ένα κούμπωμα στο πίσω μέρος, όχι όμως στη συγκεκριμένη.
Αν έχουμε αγοράσει κάποια από τις μεγάλες κάρτες γραφικών, που φτάνουν μέχρι και 29-30 εκατοστά, ορισμένα μικρότερα κουτιά επιτρέπουν να αφαιρέσουμε ένα κομμάτι του κουτιού για να χωρέσει η κάρτα.
Πριν βιδώσουμε την κάρτα, φροντίζουμε να είναι σωστά τοποθετημένη, έτσι ώστε να μην καλύπτεται μέρος της θύρας HDMI από τη λαμαρίνα.
Σύνδεση τροφοδοτικού στη μητρική
Υπάρχουν δύο υποδοχές πάνω στη μητρική στις οποίες πρέπει να συνδεθεί το τροφοδοτικό.
Η πρώτη υποδοχή είναι ο 24πινος ATX Power Connector.
Αν παρατηρήσετε, με τα διαφορετικά σχήματα που έχουν οι εσωτερικές υποδοχές, το βύσμα μπορεί να μπει μόνο με έναν τρόπο.
Η δεύτερη υποδοχή, που είναι σχετικά εύκολο να την παραβλέψουμε καταλάθος, είναι μια 8πινη υποδοχή ATX 12V Power, που συνήθως βρίσκεται κοντά στον επεξεργαστή.
Αν έχουμε αγοράσει Gaming κάρτα, το πιθανότερο είναι να χρειάζεται επιπλέον τροφοδοσία, με δύο εξάπινα βύσματα.
Και αυτά τα βύσματα είναι εύκολο να τα ξεχάσουμε. Κάποιες κάρτες γραφικών θα λειτουργήσουν αλλά θα μας ενημερώσουν πως δεν τα έχουμε συνδέσει με μήνυμα επί της οθόνης. Άλλες όμως δεν θα λειτουργήσουν καθόλου χωρίς αυτά.
Αν το τροφοδοτικό που αγοράσαμε δεν είναι Modular - δηλαδή να μπορούμε να προσθέσουμε και να αφαιρέσουμε καλώδια, αναλόγως αν τα χρειαζόμαστε - το κουτί μας αυτή τη στιγμή δείχνει σαν την κόμη της μέδουσας.
Πριν συνεχίσουμε τη συναρμολόγηση υπολογιστή, ήρθε η ώρα για την πρώτη δοκιμή.
Η πρώτη δοκιμή
Αυτή τη στιγμή ο υπολογιστής μας έχει όλα όσα χρειάζεται για να ανάψει: μητρική, επεξεργαστή, RAM, κάρτα γραφικών, και φυσικά το τροφοδοτικό.
Είναι λοιπόν μια καλή ευκαιρία να κάνουμε μια δοκιμή, για να βεβαιωθούμε πως τίποτα από αυτά που αγοράσαμε δεν ήρθε DOA (Dead On Arrival).
Συνδέουμε λοιπόν την οθόνη στην κάρτα γραφικών, με DVI ή HDMI...
...βάζουμε το τροφοδοτικό στην πρίζα, και θυμόμαστε να ανάψουμε το διακόπτη του (αν έχει).
Πατώντας το κουμπί για την έναρξη υπολογιστή, καλώς εχόντων των πραγμάτων θα δεχτούμε ένα μήνυμα σφάλματος όπως το παρακάτω, το οποίο στην προκειμένη περίπτωση είναι μήνυμα επιτυχίας.
Ο υπολογιστής ανοίγει, και απλά μας ενημερώνει πως δεν μπορεί να κάνει boot, που είναι λογικό γιατί δεν έχουμε συνδέσει ακόμη το σκληρό δίσκο.
Σβήνουμε λοιπόν τον υπολογιστή (πατώντας το κουμπί) κλείνουμε το τροφοδοτικό και τον βγάζουμε εντελώς από την πρίζα.
Σύνδεση ανεμιστήρων κουτιού
Οι σύγχρονες μητρικές μπορεί να έχουν τρεις ή τέσσερις θέσεις για ανεμιστήρες, τις οποίες στο παράδειγμα ξεχωρίζουμε με το όνομα CHA_FAN (Από το chassis = σασί).
Υπάρχουν πάντως κάποιοι ανεμιστήρες βαρέων-βαρών, οι οποίοι τραβάνε πολύ ρεύμα και δεν μπορούν να συνδεθούν στη μητρική. Συνήθως διαθέτουν βύσματα για να συνδεθούν απευθείας σε ένα βύσμα Molex του τροφοδοτικού.
Τοποθέτηση σκληρού δίσκου και DVD-R
Σε αρκετά κουτιά, για να τοποθετήσουμε το DVD-R ή και το σκληρό δίσκο, χρειάζεται να βγάλουμε εντελώς την πρόσοψη, η οποία συνήθως δεν έχει βίδες, αλλά κουμπώνει με πλαστικά στελέχη, και χρειάζεται απλά να την τραβήξουμε για να βγει.
Θα μπορούσαμε να αφαιρέσουμε μόνο ένα λαμάκι για να μπει το DVD-R, όμως εμείς προτιμάμε να τα αφαιρούμε όλα, καθώς η πρόσοψη καλύπτει το κενό, και είναι περιττό βάρος.
Όπως και με τα λαμάκια στο πίσω μέρος, είμαστε προσεκτικοί για να μην κοπούμε.
Τοποθετούμε το σκληρό δίσκο στην υποδοχή του.
Κάποια πιο ακριβά κουτιά έχουν υποδοχές για περισσότερους δίσκους, έχουν ειδικό στέλεχος, το οποίο μάλιστα είναι και αφαιρούμενο, για την εύκολη τοποθέτηση των δίσκων.
Ο συγκεκριμένος δίσκος - που είναι αρκετά παλιός - έχει υποδοχές τροφοδοσίας και για Molex και για SATA. Οι σύγχρονοι δίσκοι έχουν μόνο τροφοδοσία SATA
Συνδέουμε το δίσκο με το τροφοδοτικό, και τοποθετούμε το καλώδιο Serial ATA.
Αντίστοιχα συνδέουμε την άλλη άκρη του Serial ATA στη μητρική.
Βάζουμε και το DVD-RW, βάζοντας την αντίστοιχη υποδοχή του κουτιού, και το συνδέουμε ακριβώς με τον ίδιο τρόπο.
Στο συγκεκριμένο κουτί δεν υπάρχει κάποιο σύστημα που να κουμπώνει το σκληρό δίσκο και το DVD-RW στη θέση τους. Θα χρειαστεί να βάλουμε συμβατικές βίδες, και να ανοίξουμε και το άλλο καπάκι του υπολογιστή.
Για το DVD-RW θα χρειαστούμε τις βίδες με το πιο λεπτό στέλεχος, ίδιου τύπου με εκείνες που χρησιμοποιήσαμε για τη μητρική. Βάζουμε και τις 8, τέσσερις σε κάθε μεριά.
Για το σκληρό δίσκο θα χρειαστούμε τις βίδες με το πιο παχύ στέλεχος, και βάζουμε 4 ή 6 σε κάθε μεριά, αναλόγως του τι θέσεις για βίδες παρέχει το ίδιο το κουτί.
Σε αυτό το σημείο, θεωρητικά η συναρμολόγηση υπολογιστή έχει λήξει. Όλα τα εσωτερικά μέρη έχουν συνδεθεί, και ο υπολογιστής μπορεί να χρησιμοποιηθεί κανονικά.
Υπάρχει όμως ένα μυστικό που μπορεί να πάρει μια οποιαδήποτε συναρμολόγηση υπολογιστή και να την μετατρέψει στην τέλειασυναρμολόγηση υπολογιστή.
Το μυστικό για την τέλεια συναρμολόγηση υπολογιστή
Σε αυτό ακριβώς το σημείο είναι που διαφοροποιούνται οι επαγγελματίες από τους ερασιτέχνες: τα δεματικά.
Όσοι από εμάς δεν ασχολούνται επαγγελματικά σε κάποιον τομέα που να αφορά τις επισκευές ή τις κατασκευές, το πιθανότερο είναι πως έχουμε δει δεματικά μόνο σε ταινίες, που χρησιμοποιούνται συχνά αντί για χειροπέδες.
Στον υπολογιστή, όμως, τα δεματικά είναι η μόνη ρεαλιστική μέθοδος για να φτάσουμε από αυτό...
...σε αυτό.
Η σωστή διαχείριση των καλωδίων δεν είναι μόνο για τα κουτιά με το παράθυρο στο πλάι που θέλουμε να φαίνονται όμορφα.
Είναι ζωτικής σημασίας για τη σωστή ροή του αέρα στο κουτί μας, για την εύκολη και ανεμπόδιστη πρόσβαση στα υποσυστήματα, σε περίπτωση βλάβης ή αναβάθμισης, και φυσικά για τον καθαρισμό, που χρειάζεται μια δυο φορές το χρόνο.
Καθώς κάθε κουτί είναι διαφορετικό, και ομοίως διαφέρουν τα μήκη και ίσως ο αριθμός των καλωδίων - αν έχουμε modular τροφοδοτικό ή περισσότερους δίσκους - μπορούμε να δώσουμε μόνο κατευθυντήριες γραμμές για τη διαχείριση των καλωδίων.
Φροντίζουμε οπωσδήποτε να μην τσακίζει κανένα καλώδιο σε αφύσικη γωνία, καθώς επίσης και να μην ζορίσουμε τα καλώδια για να περάσουν από εκεί που θέλουμε. Αυτό μπορεί να δημιουργήσει πρόβλημα και στο καλώδιο...
...αλλά και στα υποσυστήματα.
Επίσης, ένα καλό τρικ αν δεν έχουμε modular τροφοδοτικό και περισσεύουν πολλά καλώδια, είναι να τα τοποθετήσουμε στο νεκρό χώρο πάνω από το DVD-RW.
Πρόβα τζενεράλε
Με τη συναρμολόγηση υπολογιστή να έχει ολοκληρωθεί, και πριν ακόμα βιδώσουμε τα πλαϊνά πάνελ, κάνουμε μια τελευταία δοκιμή πως όλα λειτουργούν σωστά.
Εφόσον όλα είναι καλά, κλείνουμε τα πάνελ - είναι ζωτικής σημασίας για τη σωστή ροή αέρα στο κουτί, και ο νέος μας υπολογιστής είναι πλέον έτοιμος.
Μπορούμε να προχωρήσουμε είτε στην εγκατάσταση των Windows, ή, γιατί όχι, στην εγκατάσταση μιας διανομής Linux.
Οι δικές σας εμπειρίες στη συναρμολόγηση υπολογιστή
Είτε ακολουθήσατε τις παραπάνω οδηγίες, είτε θέλετε να μοιραστείτε τη δική σας εμπειρία όσον αφορά τη συναρμολόγηση υπολογιστή - για παράδειγμα απρόβλεπτα προβλήματα που σας έτυχαν, ή δικά σας μυστικά - γράψτε μας στα σχόλια για να βοηθήσετε και τους υπόλοιπους αναγνώστες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου